Wala pa rin tatalo sa gatas ng ina.

Wala ako maisip na kakaibang title sa blog na to.

Bago matulog, gusto kong gawan ng blog ang pinaka mamahal kong babae- ikaw yun mama.
Si mama na hindi ko na mabilang ang sakripisyo na ginawa para samin/sa akin.
Salamat mama ah!
Sa infinite motherly acts, unending support, at wagas na pagmamahal/pag aaruga mo sa amin nila kuya, anggo at kay papa.

Random Fact: Tanda ko pa nung grade2 ako, nawala ko yung notebook sa Sibika yata yun. Tas malapit na periodical test nun, si mama yung nanghiram ng notes dun sa isa kong kaklase tsaka nia ni-rewrite lahat yung mga notes dun sa bago kong notebook, para may mareview ako.

Para sa mama ko at sa mga mama nio din,



Ok na tong blog ko. Tatapusin ko na.

PS: thank you nga pala ma dun sa colostrum na binigay mo sakin nung baby pa ko.
kaya pala ang bright bright ng anak nio ngayun e. haha.

Kase wala pa rin tatalo sa gatas ng ina.